[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Nad działalnością zwyczajną, pokusami, nie zatrzymujemy się dłużej. Ograniczymy
się do stwierdzenia, iż wszyscy są ich ofiarami do tego stopnia, że sam Jezus
zaakceptował poddanie się tej próbie. Pokusy szatańskie, wspólnie z pierworodną skazą
naszej natury (Biblia nazywa ją pożądaniem) i wszelkimi pożądaniami tego świata,
stanowią dla nas teren walki, która może być okazją do zdobywania zasług, tak iż Biblia
uważa za błogosławieństwo zwycięstwo wobec pokusy (por. Jk 1, 12), gdy ma się
możliwość czynienia zła, a potrafi się go uniknąć (por. Syr 31,11).
Jak nie ulec? "Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie" (Mt 26, 41).
Duchowe zaangażowanie chrześcijanina skierowane jest na ciągłe wzrastanie w dwóch
wielkich przykazaniach miłości: do Boga i do blizniego. Skierowane jest też na
korzystanie ze środków łaski, które pozwalają nam zwyciężać pokusy. Nie
zatrzymujemy się tutaj na tym pierwszym aspekcie, który w rzeczywistości jest
nierozłączny z drugim, czyli dotyczącym zapobiegania i obrony przed nadzwyczajną
działalnością szatana.
Odnośnie do działalności nadzwyczajnej przedstawię mój podział, wyjaśniając
zastosowanie terminów, które pózniej będą występować w dalszej części książki.
Przypominam, że nie istnieje tutaj terminologia oficjalna, a nawet powszechnie
zaakceptowana.
Zauważmy również, że granice między jedną formą a drugą nie są dokładne: możliwe
są interferencje i łączenie się większej ilości symptomów.
1. Dolegliwości zewnętrzne. Wskazujemy w ten sposób na te cierpienia fizyczne
(uderzenia, biczowania, potrącenia z różnymi konsekwencjami, upadki przedmiotów,
itp.), które spotykamy w życiu niektórych świętych: Proboszcza z Ars, św. Pawła od
Krzyża, o. Pio, itp. i które nie są tak rzadkie jak to się może wydawać. Odnosi się
wrażenie, że szatan działa pozostając na zewnątrz osoby. Gdyby napotkało się na
działanie od wewnątrz, w tym wypadku chodziłoby o obecność jedynie prowizoryczną,
ograniczoną do czasu trwania dolegliwości.
2. Opętania diaboliczne. Jest to najcięższa forma i pociąga za sobą stałą obecność
szatana w ciele ludzkim, nawet jeśli działanie szatańskie nie jest ciągłe: przeplatają się
okresy kryzysów i odpoczynku. Występują objawy czasowej blokady umysłowej,
intelektualnej, uczuciowej, blokady woli. Mogą wyzwalać się gwałtowne reakcje,
posługiwanie się językami nieznanymi przez daną osobę, nadludzka siła, znajomość
rzeczy ukrytych lub myśli innych osób. Typowa niechęć do świętości, której często
towarzyszy bluznierstwo. Tutaj też trzeba być bardzo ostrożnym wobec kamuflaży
szatańskich.
3. Dręczenia diabelskie. Trzeba zawsze mieć na uwadze, że w przypadku dręczeń
istnieje wielka różnorodność objawów i spore są: między nimi różnice pod względem
uciążliwości dla człowieka i mocy. Dręczenia przybierają formy dolegliwości
sporadycznych, nieregularnych lub też dotykają zdrowia, pracy, uczuć, relacji z innymi
(niektóre skutki: zdenerwowanie bez powodu, tendencja do całkowitego wyizolowania
się, itp.). Mogą uderzać w jednostki lub grupy, także bardzo liczne .
4. Obsesje diabelskie. Są to myśli obsesyjne, często absurdalne, ale także, że ofiara nie
jest w stanie uwolnić się od nich, dlatego żyje w ciągłym stanie wyczerpania, z
uporczywymi pokusami do samobójstwa. (Proszę wziąć pod uwagę, że samobójstwo
jest pokusą obecną również w dwóch poprzednich przypadkach). Często powodują
jakby rozdwojenie osobowości. Wola pozostaje wolna, ale jakby gnębiona przez
obsesyjne myślenie.
5. Nękania diabelskie. Poprzez to wyrażenie nie wskazujemy na dolegliwości
diabelskie w człowieku, ale na te, które dotykają miejsc (domów, biur, sklepów, pól,
itp.), przedmiotów (samochodów, poduszek, materaców, lalek), zwierząt.
Przytaczałem już świadectwo Orygenesa, według którego również w tych
przypadkach, już od pierwszych wieków chrześcijaństwa, odprawiano egzorcyzmy.
6. Przypominam na koniec wyrażenie: poddaństwo diabelskie, które wskazuje na
dobrowolne oddanie, gdy poprzez wyrazny lub domyślny akt osoba poddaje się władzy
szatana. Można stworzyć szczególne więzy, również z przyczyn niedobrowolnych, i
można w ten sposób popaść w jedną z poprzednich form, zwłaszcza w formę najcięższą,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]