[ Pobierz całość w formacie PDF ]
nie przeby-
wać dłu\ej pośrodku nich, a zadanie doprowadzenia ich do
Ziemi Obiecanej postanowił powierzyć swemu aniołowi.
Wtedy Moj\esz zawołał: Jeśli nie pójdziesz sam, to raczej
zaka\ nam wyruszać stąd" (Wj 33,15).
W tym właśnie zawiera się chyba tajemnica historii Izraela:
wybrać pozostanie z Nim na pustyni miast zostać przez Niego
porzuconym.
IZRAEL
Judaizm to nie trwanie przy określonych doktrynach i
przestrzeganie określonych przepisów, lecz przede wszystkim
\ycie w porządku duchowym całego \ydowskiego narodu,
\ycie iv \ydach, którzy \yli dawniej i z \ydami, którzy \yją
dziś. (...) To nie doktryna, idea, wiara, ale przymierze między
Bogiem a Jego ludem. Dostępujemy naszego udziału w
świętości, \yjąc we wspólnocie \ydowskiej. To, co robimy jako
jednostki, jest nic nie znaczÄ…cym epizodem; tylko to, co
osiągamy jako Izrael, sprawia, \e stajemy się częścią
wieczności.
IZRAEL A LUDZKOZ
Izrael to drzewo, my zaś jesteśmy jego liśćmi. Tylko będąc
zespolonym z gałęziami, pozostajemy przy \yciu. Nigdy być
mo\e judaizm nie był bardziej potrzebny ni\ w naszych
czasach, kiedy pogrzebanych zostało tyle nadziei ludzkości.
Powinniśmy stać się pionierami, tak jak byli nimi nasi ojcowie
trzy tysiące lat temu. Przyszłość wszystkich ludzi na ziemi
zale\y od tego, czy pojmą, i\ zmysł świętości jest tak samo
potrzebny jak zdrowie. śyjąc tak, jak powinni \yć \ydzi,
podtrzymujemy ów zmysł
świętości, chroniąc tym samym światło, które w przyszłości
wska\e drogę ludzkości.
ZLAD BOGA
Judaizm to ślad Boga na pustyni zapomnienia. Będąc tym, kim
jesteśmy, a więc \ydami, dostrajając naszą tęsknotę do
osamotnionej świętości w tym świecie, pomo\emy ludzkości
bardziej ni\ przez jakikolwiek inny rodzaj słu\by.
PRZYNALEśNOZ DO IZRAELA
Przynale\ność do Izraela jest sama w sobie aktem duchowym.
Nie opłaca się być śydem. Sam fakt przetrwania naszego ludu
to kidusz haszem. śyjemy i trwamy na przekór czyhającym
niebezpieczeństwom. Nasza egzystencja to niezgoda na to, by
poddać się normalności, poczuciu stabilizacji i wygodzie. śydzi
mistrzowie asymilacji mogli byli zniknąć z powierzchni
ziemi na długo przedtem, nim pojawiły się na niej współczesne
narody.
NADA SZLACHETNOZ TEMU, CO ZWYCZAJNE
Judaizm to teologia zwykłych czynności: nie chodzi w nim o
przygotowanie człowieka do tego, co wyjątkowe, lecz o
umiejętność krzątania się wokół spraw powszednich i
banalnych. DominujÄ…cÄ… cechÄ… \ycia \yda jest skromna i
nierzucająca się w oczy pobo\ność, nie zaś przesadne
umartwianie się czy ascetyzm. Celem judaizmu jest nadać
szlachetność temu, co zwyczajne, nasycić wszystko co
przyziemne hieratycznym pięknem, dostroić to, co względne
do tego, co absolutne, złączyć szczegół z całością,
przystosować nasze własne istnienie, wespół z jego wielora-
kością, konfliktami i sprzecznościami, do wykraczającej ponad
wszystko jedności: do tego, co święte.
PAMI CHWIL
Sednem \ydowskiego myślenia religijnego nie jest pielęgnacja
pewnej koncepcji Boga, lecz umiejętność ubrania w słowa
pamięci o chwilach, w których doświadczyliśmy iluminacji na
skutek Jego obecności. Izrael to nie wspólnota filozofów
definiujących pewną prawdę, lecz naród świadków. Wy
jesteście Moimi świadkami" (Iz 43,10). Wspomnienie tego, co
zostało nam ujawnione, trwa zawieszone nad naszymi duszami
jak gwiazdy odlegle i pełne majestatu przewy\szającego
wszelki umysł. Zwiecą one dla nas w czasach mrocznych i
niebezpiecznych, a ich blask mo\na dostrzec w \yciu osób
będących stra\nikami ście\ki sumienia i pamięci biegnącej
przez pustynię niedbałego \ycia.
Odkąd te odwieczne znaki pojawiły się w naszych umysłach,
nigdy nie opuszcza nas zachwyt. Niecierpliwie wyglÄ…damy
przez teleskop pradawnych rytuałów, nie chcąc uronić nic z
bezustannej jasności płynącej od nich ku naszym duszom. Nasz
umysł nie zapalił tego płomienia i nie stworzył tych zasad, a
jednak nasze myśli lśnią ich światłem.
IMI PRZEJTE OD BOGA
Od dnia, w którym głos Boga przytłoczył nas swą mocą na
Synaju, nigdy nie byliśmy ju\ tacy sami jak przedtem.
Nie mo\emy ju\ wrócić do czasu przed Synajem i przed tym,
co się wówczas wydarzyło. A wydarzyła się rzecz bez
precedensu. Bóg ujawnił swoje imię, a my przejęliśmy nasze
imiÄ™ od Niego. Wtedy zobaczÄ… wszystkie narody ziemi, \e
zostaliście nazwani imieniem Pana, i będą się ciebie lękały"
(Pwt, 28,10).
W języku hebrajskim istnieją dwa słowa oznaczające śyda:
Yehudi, którego trzy pierwsze litery to pierwsze litery Imienia,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]