[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Aż pięć, niestety, w ciągu ostatnich sześciu miesięcy.
Zawsze grzebią w rzeczach starego Angusa! wtrącił się rudowłosy Cluny. Myślę, że
chcą znalezć...
Skarb dokończył Bob.
Mamo, oni też myślą, że włamywacze szukają skarbu! wykrzyknął Cluny.
Pani Gunn uśmiechnęła się.
Ta stara legenda okazała się już dawno temu bezpodstawna, chłopcy. Cluny ma zbyt
wybujałą wyobraznię.
Niekoniecznie musi to być legenda bezpodstawna, proszę pani odparł Jupiter i
opowiedział o Javie Jimie i jego zainteresowaniu orientalną skrzynią. Pokazał też znaleziony w
skrytce pierścień.
Pani Gunn obejrzała go.
To właśnie znalezliście?
Niech zobaczę Rory McNab wyjął jej pierścień z ręki. Phi, mosiądz i czerwone
szkiełko! Stary Angus miał pudło pełne takiej tandety. Jesteście głupcami! Ludzie w kółko
czytajÄ… dziennik starego Angusa i od stu lat szukajÄ… skarbu! Bez skutku!
Pani Gunn westchnęła.
Rory ma rację, chłopcy. Dziennik starego Angusa mógł zawierać jedyną wskazówkę, gdzie
szukać skarbu, ale nikt nigdy tej wskazówki nie odnalazł. Obawiam się, że to wszystko nonsens.
Chyba że nikt nigdy nie czytał właściwego dziennika powiedział Jupiter i wyjął z
kieszeni kurtki cienki zeszyt.
W pokoju zaległa cisza.
ROZDZIAA 6
Głos z przeszłości
To chyba dalsza część dziennika! wykrzyknął Cluny.
Co to za podstęp? warknął Rory.
Pani Gunn wzięła od Jupe a cienki zeszyt. Przewróciła powoli kilka stron i wróciła do
pierwszej.
Nie ma tu żadnego podstępu, Rory. To jest bez wątpienia pisma starego Angusa i jego
podpis. Skąd to macie, chłopcy?
Jupiter opowiedział, jak znalazł dziennik między ściankami skrzyni.
Ten, kto zreperował wewnętrzną ściankę, nie zauważył zeszytu w szparze i nie wiedział o
skrytce. Gdyby ją wtedy otworzył, sprężyna by się zwolniła i pułapka nie zadziałałaby już
więcej.
Pani Gunn pokiwała głową.
Tak, przypominam sobie teraz tę orientalną skrzynię. Sprzedałam ją przed laty, po śmierci
męża. Musiałam się wtedy wyrzec sporej liczby rzeczy starego Angusa, żeby związać koniec z
końcem. Niestety, nie powodzi się nam dobrze, a i utrzymanie tego domu kosztuje dużo. Dawno
byśmy go stracili, gdyby nie pomoc i ciężka praca Rory ego.
Nie stracisz domu, Floro mruknÄ…Å‚ Rory. Bajki o skarbie nie sÄ… ci potrzebne.
Dalsza część dziennika to nie bajka, panie McNab powiedział Jupiter.
Mów mi Rory, chłopcze. Jeśli Flora tak mówi, przyznaję, że wasz dziennik jest
autentyczny. Ale to nie jest poważniejszy dowód na istnienie skarbu od bajania głupców.
Ale, Rory wykrzyknął Cluny jest przecież jeszcze ten list!
Jaki list? zapytał Jupiter.
Rory zignorował jego pytanie. Oczy mu się zwęziły.
Przeczytajmy lepiej ten dziennik. Podaj mi go, Cluny.
Chłopiec wziął zeszyt od matki i podał go Rory emu. Usiedli razem na długiej ławie przed
tlącym się ogniem i zabrali się do czytania. Pani Gunn odezwała się w zamyśleniu:
Tak, skoro istniał drugi zeszyt dziennika, musiał znajdować się właśnie w tej skrzyni. Mój
mąż mówił mi, że jego dziadek, syn Angusa, znalazł w niej pierwszy zeszyt. Dziadek Gunn
wierzył w istnienie skarbu i uważał, że wskazówka zawarta jest właśnie w dzienniku starego
Angusa. Ale jego syn, ojciec mojego męża, twierdził, że dziennik nie daje na ten temat żadnej
wskazówki, a skarb jest tylko legendą.
Dlaczego dziadek Gunn tak uważał? zapytał Bob.
Wchodzi tu w grę ten list. Pradziadek Angus... pani Gunn urwała i uśmiechnęła się.
Może powinnam zacząć od początku. Co wiecie o starym Angusie, chłopcy?
Opowiedzieli to, czego się dowiedzieli o zatonięciu Argyll Queen i zamordowaniu Angusa
Gunna w 1872 roku.
Jeśli czytaliście manuskrypt i opracowania, które przygotowuje Towarzystwo Historyczne,
znacie prawie całą historię tej sprawy. Powtórzyłam Towarzystwu wszystko, czego
dowiedziałam się od męża. Po zatonięciu okrętu Angus wędrował po Kalifornii, póki nie znalazł
tej doliny. Przypominała mu ona jego rodzinne strony, górzystą Szkocję. Zwłaszcza ze względu
na ten staw z wyspą. W Szkocji siedziba Gunnów usytuowana jest nad brzegiem długiej zatoki
[ Pobierz całość w formacie PDF ]